Ikarus 280.26 nr 2600

Historyczny przegubowiec

Pomysł historycznego ucharakteryzowania przegubowego ikarusa padł już w 2000 roku. Z okazji 80-lecia stołecznych autobusów klubowicze wespół z pracownikami Ośrodka Szkolenia Kierowców wyszli z inicjatywą przemalowania i wyposażenia jednego z autobusów szkoleniowych na stan z pierwszych dostaw, okazał się być nim Ikarus 280.T4 #9009 z 1982 roku (przebudowany na przegubowca w 1989 r.). Waloryzację autobusu przeprowadzili za własne fundusze i po części własnymi rękami członkowie KMKM. Autobus, poza przejazdem z okazji 80-lecia wykorzystany był również na kilku klubowych imprezach, m.in. pożegnaniu zajezdni R-12 Piaseczno czy na zamknięciu Mostu Syreny.

Niestety, po dwóch latach od przeprowadzonej waloryzacji 9009 był w stanie katastrofalnym i wymagał pilnego remontu, nie mógł być już dłużej wykorzystywany jako autobus szkoleniowy i władze spółki uparły się aby przeznaczyć go do kasacji. Klubowicze byli zainteresowani pozyskaniem autobusu do kolekcji liczącej wówczas już dwa „ogórki”, jednakże władze MZA nie były wówczas tak przychylne zabytkom jak dziś. Ostatecznie autobus trafił w nienaruszonym stanie do powstającej kolekcji zabytkowych pojazdów Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy. Niestety, światłe plany budowy muzeum komunikacji miejskiej pod banderą TMMB poległy w starciu z brutalną rzeczywistością. Po ośmiu latach postoju na bydgoskiej ziemi jego stan jest obecnie agonalny i raczej nie ma nadziei na lepszy los dla niego.

Po skreśleniu ze stanu 9009 władze MZA zgodziły się przemalować w barwy „historyczne” inny autobus szkoleniowy – ikarusa 280.26 z 1987 roku o numerze 9002. Autobus ten był eksploatowany liniowo do 1996 roku przez zajezdnię „Ostrobramska” pod numerem taborowym #2600. Po naprawie głównej, połączonej z przemalowaniem w barwy żółto-czerwone, przeprowadzonej w warsztatach przy ul. Włościańskiej, autobus przystosowano do celów szkoleniowych i przenumerowano na #9002.

Niby taki sam, ale inny – taki wniosek można było wysnuć porównując #9002 z #9009. Do perfekcji brakowało przede wszystkim mnóstwa detali z epoki i rocznika, który współgrałby z malowaniem typu „biały pas”. Przez siedem lat ikarus dzielnie jeździł szkoląc nowych kursantów prawa jazdy kategorii D, okazyjnie pełniąc funkcję wizytówki miejskiej spółki podczas Dni Transportu Publicznego oraz spełniając oczekiwania filmowców. We wrześniu 2009 roku, po stwierdzeniu usterki sprzęgu, przegubowiec został wycofany z eksploatacji w nauce jazdy i skierowany na remont… W międzyczasie kierownictwo Ośrodka Szkolenia doszło do wniosku, że nie ma zapotrzebowania na utrzymywanie trzeciego przegubowca z „eLką”, więc remontu w rezultacie nie rozpoczęto. Rozważano sprzedaż lub kasację tego autobusu, jednak ostatecznie w czerwcu 2010 roku zarząd Miejskich Zakładów Autobusowych zdecydował się przekazać ikarusa Klubowi Miłośników Komunikacji Miejskiej. Tym sposobem do naszej świeżo odremontowanej solówki #289 dołączył przegubowy kolega.

W chwili obecnej pojazd posiada już wpis do ewidencji ruchomych zabytków techniki i jest arejestrowany na żółtych tablicach.

Docelowo autobus ma być wyremontowany na stan z roku dostawy, czyli z 1987, będzie pomalowany w barwy biało-czerwone bez białego pasa u dołu nadwozia, będzie miał charakterystyczne dla zajezdni „Ostrobramska” białe zderzaki, gumowe listwy boczne, a we wnętrzu czarne poręcze. Konfiguracja ta nie jest wprawdzie tak kultowa jak „biały pas”, jednakże chcemy zachować pełną zgodność z prawdą historyczną, by za kilka lat pokazać młodszym i przypomnieć starszym, jak wyglądał typowy warszawski autobus przełomu lat 80 i 90.