Konstrukcja
Przyczepa została wyprodukowana w Jelczańskich Zakładach Samochodowych w 1976 roku. Jej pierwszym właścicielem pojazdu był Zakład Obsługi i Transportu Instytutu Problemów Jądrowych im. Andrzeja Sołtana w Otwocku-Świerku. Pojazd posiadał numer taborowy 618 i państwowy numer rejestracyjny WSA 281X. Przez ponad 11 lat wykorzystywany był do prowadzenia codziennych przewozów pracowniczych IBJ. Charakterystyczne zespoły pojazdów ZOiT IBJ składające się z autobusu Jelcz RTO 043 z przyczepą PO1 obsługiwały zwykle najbardziej obciążone kursy między Warszawą a Świerkiem. Przez dłuższy czas przyczepa stacjonowała w placówce w Aninie przy ul. Zambrowskiej. W 1987 IBJ zakupił używane, ale daleko bardziej nowoczesne autobusy przegubowe Ikarus, które zastąpiły „ogórkowe” zespoły. Przyczepa nr 618, jako jedna z nowszych została odstawiona do rezerwy, a następnie wyrejestrowana z dniem 26.10.1988 r. i przekwalifikowana na barakowóz. W grudniu 1988 r. została zakupiona przez osobę prywatną za pośrednictwem Spółdzielni Mazowsze, gdyż ówczesne przepisy uniemożliwiały przedsiębiorstwom państwowym sprzedaż pojazdów bezpośrednio w prywatne ręce.
