Konstrukcja, służba i remont
Przedstawiciel drugiej wersji doczep typu ND, wyprodukowany w Sanockiej Fabryce Wagonów w 1951 roku. Po okresie eksploatacji w Warszawie w kwietniu 1968 roku został przekazany do Szczecina, gdzie przydzielono go z numerem taborowym 382 do zajezdni „Niemierzyn”.
W 1972 został przebudowany do standardu przypominającego doczepy 4ND (co ciekawe zostawiono w nim niesymetryczny film z tylko jednym bocznym wywietrznikiem, który możemy podziwiać w wagonie do dnia dzisiejszego). W takim stanie kursował po ulicach Szczecina do kwietnia 1995 roku.
Do Warszawy powrócił wraz z wagonem typu 4Nj nr 838 na początku 1996 roku. W maju 1997 roku wpisano go do rejestru zabytków, a w 2000 roku tramwaj poddano remontowi kapitalnemu, wciąż jednak zachowując cechy typowe dla doczepy typu 4ND. Wagon ten sporadycznie pojawiał się w obsłudze linii „T” w latach 2000 – 2002, ale został później odstawiony do czasu wyremontowania wagonu silnikowego, który mógłby tworzyć z nim parę.
Po ponad 13 latach, podjęto decyzję, że wóz nr 1620 będzie doczepą dla wyremontowano wtedy wagonu K nr 403. Po przeprowadzeniu remontu bieżącego we wrześniu 2015 roku wagon wrócił do ruchu pasażerskiego. Obecnie wciąż można go spotkać, zazwyczaj w parze z „berlinką” o numerze 403-1.
