Dzielenie się dobrem to wspaniałe preludium do świąt Bożego Narodzenia. W tym trudnym roku postanowiliśmy zaangażować się w akcję Szlachetnej Paczki i wspomóc osoby, którym pandemia koronawirusa zabrała pracę.
Czteroosobowa rodzina z okolic Zambrowa jako najważniejsze potrzeby wymieniła lodówkę, łóżko piętrowe dla dzieci i ubrania. Oprócz tego zakupiliśmy duże ilości produktów spożywczych.
Dużym wsparciem finansowym była dla nas zbiórka założona przez Dominika na portalu Zrzutka.pl i rozpropagowana przez Roberta. Fundusze zebrane przy pomocy członków Klubu oraz przyjaciół z Zarządu Transportu Miejskiego pozwoliły m.in. na zakup łóżka piętrowego, butów dla mamy czy interaktywnego misia dla 14-miesięcznej dziewczynki.
Wiele rzeczy zakupiliśmy sami, pomocą też służyły nasze koleżanki z Zarządu Transportu Miejskiego, Gosia i Paulina, które przekazały nam komplet pościeli dla całej rodziny oraz przeróżne ubrania dla dzieci. Dominik dostarczał pakunki samochodem, a Marcin z Pawłem wzięli na siebie transport lodówki.
Słowa “Szlachetna Paczka” otwierały też wiele – wydawałoby się – zamkniętych drzwi. Adam, kupując piórnik dla 6-letniego chłopca, dostał na ten cel od sprzedawcy zupełnie za darmo komplet wyposażenia piórnika.
Pakowanie prezentów trwało kilka dni. Dla każdego członka rodziny mieliśmy Mikołaja z czekolady, a 6-letni chłopiec, który marzył o samochodziku dostał ich od nas aż kilka, jednak najciekawszym z nich – naszym zdaniem – był potężnych rozmiarów Jelcz “ogórek”. Daniel, Kacper, Magda, Janek i Paweł walczyli z paczkami do późnych godzin nocnych. Ostatnim etapem “układanki” było wniesienie desek do złożenia łóżka na pakę.
Do prezentów dołączyliśmy zaprojektowaną przez Kacpra Mikołajczyka kartkę z życzeniami świątecznymi.
Do Zambrowa pojechaliśmy naszym technicznym Ikarusem, którego paka pozwoliła na zgromadzenie prezentów aż dla trzech rodzin – razem z nami do akcji włączyli się pracownicy Izby Gospodarczej Komunikacji Miejskiej oraz członek naszego Klubu, Marcin Olszański.
Po dotarciu do sztabu, gdzie zameldowaliśmy się i odebraliśmy symboliczny dyplom z podziękowaniem, ruszyliśmy w dalszą drogę – już do obdarowanych rodzin. Pierwszym przystankiem było mieszkanie pani Ani, która już niedługo będzie zmagać się z samotnym rodzicielstwem. Pracownicy IGKM zakupili dla pani Ani m.in. wannę.
Nasza rodzina zamieszkuje w jednej z podzambrowskich wsi. Pani Marta i pan Bartek wychowują razem 6-letniego Cypriana i 14-miesięczną Nastię. Wcześniej pan Bartek pracował jako kierowca w przewozach pasażerskich, a pani Marta pracowała za granicą. Koronawirus odebrał im źródło utrzymania. Musieli też zrezygnować z adopcji kolejnych zwierząt z fundacji Adopciaki, którymi bardzo chętnie się zajmowali. Dziś utrzymują się z prac dorywczych, jednak dalej optymistycznie patrzą w przyszłość.
Zaśnieżone Podlasie stało się bajkową scenerią dla naszego pojazdu, co postanowiliśmy uwiecznić na zdjęciach.
Ostatnim przystankiem na trasie była rodzina mieszkająca w Zambrowie, którą zaopiekował się Marcin Olszański.
Post Scriptum
Relacja ze spotkania z Rodziną przy wręczeniu paczki
Rodzina jest wdzięczna za okazaną pomoc i bardzo wzruszona. Widać było to w reakcji pani Marty, kobieta miała łzy w oczach i powiedziała “Nie śmiałam nawet marzyć talerzach, a dostałam taką piękną lodówkę.” Chłopiec bardzo cieszył się z autobusu. Rodzina jest pewna, że dzięki pomocy wspaniałych darczyńców uda im się wyjść na prostą i nieść dobro dalej.
Słowo od Wolontariusza
Cieszę się, że mogłam poznać tak fantastycznych, w dodatku młodych ludzi. Podziwiam was za chęć niesienia pomocy, jak i również za tak ciekawą i nietypową pasję. Życzę samych wspaniałości, mam nadzieję, że jeszcze kiedyś się spotkamy. Dziękuję także za przejażdżkę autobusem, niesamowicie mnie zachwycił i przeniósł w czasie. Przeglądałam pocztówki. Wszystkie są przepiękne, jednak mój ulubiony autobus to ten “widokowy” (bez dachu). Pozdrawiam i składam życzenia zdrowych i wesołych świąt Bożego Narodzenia oraz jak najlepszego Nowego Roku!
