Konstrukcja
Producent pojazdu – Sanocka Fabryka Autobusów w Sanoku (obecna nazwa: Autosan S.A.) od lat powojennych zajmuje się produkcją autobusów oraz nadwozi specjalistycznych. Przełomowym momentem dla fabryki było uruchomienie w 1958 roku autobusu SAN H-01. Był to w zasadzie pierwszy w całości polski autobus zaprojektowany w oparciu o rodzimą myśl techniczną i wdrożony do masowej produkcji. Charakteryzował się nadzwyczaj – na owe czasy – nowatorską samonośną konstrukcją nadwozia. Bardzo słaba trwałość pojazdu sprawiała, że szybko wprowadzano kolejne zmodyfikowane wersje pojazdu: w 1962 roku – SAN H-25 oraz w 1964 roku – SAN H-27. Ponieważ w dalszym ciągu autobusy nie osiągnęły zadowalającego poziomu trwałości eksploatacyjnej, podjęto decyzję o zaniechaniu produkcji pojazdów z nadwoziem samonośnym. Istniejącą konstrukcję nadwozia
– z niewielkimi zmianami – umieszczono na podwoziu ramowym pochodzącym
z rodziny Stara 25. W ten sposób w 1966 roku powstał nowy autobus SAN H-100.
Bardzo charakterystyczną cechą pojazdu było wykończenie wnętrza autobusu według projektu profesorów z warszawskiej ASP. Śmiało można je nazwać szczytowym osiągnięciem polskiego wzornictwa przemysłowego w okresie PRL. Zastosowano specjalne odcienie koloru niebieskiego do tapicerki i szeregu detali, takich jak deska rozdzielcza czy szkielety foteli. Jako stosunkowo niewielki pojazd znalazł on zastosowanie przede wszystkim na lokalnych liniach PKS i w przewozach socjalnych niewielkich prowincjonalnych przedsiębiorstw.
Mimo osiągnięcia oczekiwanego poziomu trwałości i niezawodności pojazdu, już w momencie rozpoczęcia produkcji był konstrukcją przestarzałą. Dlatego bardzo szybko podjęto pracę nad stworzeniem następcy. Okazał się nim być bardzo nowoczesny Autosan H9, który w 1973 roku zastąpił na taśmie produkcyjnej SANA H-100.
