Nasz Ikarus
Pomysł stworzenia zabytkowej solówki tlił się w Klubie od dawna, jednakże Ikarusy wciąż licznie szalały po warszawskich ulicach i były dla warszawiaków raczej zmorą niż przyjemnym wspomnieniem. Ich czas w roli zabytków miał dopiero nadejść. Dopiero w 2007 i 2008 roku, po pokaźnych dostawach dwunastometrowych niskopodłogowców, udało się wycofać większość krótkich „lewarków”, dzięki czemu poprawił się komfort podróżnych, a projekt zabytkowego Ikarusa dostał zielone światło.





Na kandydata do naszej kolekcji został wytypowany autobus o numerze taborowym 289. Egzemplarz ten pochodził z drugiej serii dostarczonych do Warszawy solówek z 1982 roku, a w 1992 roku w zakładach naprawczych MZK przy Włościańskiej przeszedł remont kapitalny połączony z wymianą nadwozia. W praktyce jednak został wyposażony w regenerowane elementy starych autobusów i, wyłączywszy gumową listwę na boku, niczym nie odstawał od innych autobusów remontowanych w tamtym okresie. W 2000. roku przeszedł jeszcze naprawę główną, również w zakładzie T-4, podczas której został pomalowany w nowy schemat. Przez 24 lata 289 służył w zajezdni R-9 przy ulicy Chełmskiej. Po jej likwidacji w kwietniu 2006 roku przeniesiony został na zakład przy Ostrobramskiej. Jesienią 2007 roku został wycofany z ruchu i dołączył do stacjonujących na R-10 zabytkowych autobusów KMKM.
Jesienią 2008 roku 289 został oficjalnie odkupiony od MZA, wtedy też zapaliło się zielone światło dla prac remontowych, które z powodu przeciągającego się remontu Sana H-100B były coraz bardziej odkładane. W międzyczasie kompletowaliśmy już wyposażenie odpowiadające specyfikacji z 1982 roku.
Przełomowy dzień nadszedł 27 marca 2009 roku. 289 samodzielnie pokonał drogę między zajezdniami „Ostrobramska” i „Stalowa”, gdzie rozpoczął się remont.
Remont w obiektywie:



















Po trwających prawie rok pracach remontowych nasza „solówka” prezentuje się niemal dokładnie tak jak w 1982 roku i przypomina o pojazdach, które przez wiele lat były nieodzownym elementem codzienności na warszawskich ulicach.
Wyremontowany autobus przeszedł badania techniczne i został zarejestrowany na żółte tablice rejestracyjne, stając się tym samym pierwszym w Polsce zabytkowym Ikarusem. Podczas debiutu na Zlocie Ogórków 2010 był najbardziej podziwianym i wychwalanym autobusem. Cieszy także, że 289 stał się swoistym prekursorem Ikarusów na „żółtych blachach” – w ciągu kolejnego roku do tego grona, poza pojazdami z naszej kolekcji, dołączyły także m.in wyremontowane „solówki” z Łodzi i Trójmiasta. Dzięki takim działaniom pamięć o tych kultowych autobusach prędko nie zginie.
W 2018 roku dzielnie przejeździł cały sezon Warszawskich Linii Turystycznych, obsługując reaktywowaną linię autobusową 100. W kolejnych sezonach obsługiwał sobotnią linię autobusową 51 dowożącą do Kolejki Piaseczyńskiej, a także linie w ramach Nocy Muzeów.






Okazją do spotkania ze swoimi braćmi z innych miast było 10-lecie wycofania Ikarusów z Warszawy, zorganizowane przez nas w listopadzie 2023 roku. Wydarzenie pokazało jak wiele zmieniło się od remontu naszego 289 w 2010 roku – wtedy był jednym z zaledwie kilku zachowanych Ikarusów – dzisiaj natomiast jest jednym z wielu zabytkowych autobusów węgierskiego producenta.




Historia przydziałów | Opis | Nr taborowy |
---|---|---|
MZK Warszawa – zakład Chełmska | 1982 – 1994 | 289 |
MZA Warszawa – zakład Chełmska | 1994 – 2006 | 289 |
MZA Warszawa – zakład Ostrobramska | 2006 – 2008 | 289 |
Klub Miłośników Komunikacji Miejskiej w Warszawie | 2008 – teraz | 289 |