Solaris Urbino 15 nr 8731

Historia pojazdu

Przedmiotowy autobus był jednym ze 165 pojazdów tego typu dostarczonych do Warszawy w latach 1999-2002. Autobusy tego typu stały się na początku obecnego stulecia najlepszą wizytówką zmieniającego się stołecznego transportu miejskiego. Pojazd rozpoczął swoją pracę w dniu 30 kwietnia 2001 roku z numerem taborowym 8102 na zajezdni Kleszczowa, a zakończył w dniu 23 grudnia 2019 roku z numerem taborowym 8731 na zajezdni Woronicza, będąc jednym z kilku ostatnich wozów tego typu w ruchu liniowym.

W ostatniej dekadzie autobusy te obsługiwały głównie wybrane „dodatki”, nie wykonując przy tym wielkich przebiegów. Nasz 8731 ma udokumentowany łączny przebieg w granicach jedynie 690 tysięcy kilometrów co jest raczej skromnym jak na warszawskie warunki wynikiem.

Warto zwrócić uwagę, że pojazd należy do II generacji autobusów Solaris. O ile w trzech pierwszych warszawskich Solarisach Urbino 15 (6962, 6963 i 6964) rząd siedzeń między 1. a 2. drzwiami znajdował się na podeście, tak kolejne “deskorolki” z MZA miały już w tym miejscu niską podłogę. Ze względu na obniżenie podłogi w tym miejscu bak paliwa został też przesunięty za 2. drzwi. Równie istotne było zastosowanie technologii nierdzewnych w pojazdach oraz zastosowanie dzielonej przedniej szyby.

Na początku roku 2021 autobus został przekazany przez Miejskie Zakłady Autobusowe do Kolekcji Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej z przeznaczeniem na pojazd historyczny.

Zaczęliśmy wtedy pierwsze prace nad przywróceniem świetności pojazdu. Autobus po zakończeniu przejazdów liniowych został pozbawiony takich elementów jak kasowniki czy wyświetlacze. Brak tych ostatnich najbardziej rzucał się w oczy. Nasi klubowicze Paweł Sitek i Mateusz Kurowski zajęli się zakupem odpowiednich wyświetlaczy i zamontowali je w autobusie.

Klub Miłośników Komunikacji Miejskiej dziękuje Zarządowi MZA za możliwość zachowania tego pojazdu. Podziękowania składamy również MPK Radom i PKM Jaworzno za możliwość pozyskania i wykorzystania oryginalnych części z solarisów II generacji, które zastępują te zniszczone lub zużyte w naszym autobusie. Do wymiany zakwalifikowano m.in. 8 głęboko porysowanych przez pasażerów szyb bocznych i wewnętrznych, które nie są możliwe do pozyskania z autobusów nowszej generacji.

Połowę czerwca zdecydowanie możemy zaliczyć do udanych. To właśnie wtedy autobus bez problemu przeszedł przegląd i otrzymał zabytkowe tablice rejestracyjne WK 19T.

Pozostający w kolekcji KMKM autobus o numerze 8731 jest pojazdem innym od historycznego 6962 zachowanego we flocie MZA. Ten drugi należy do zupełnie unikalnej już grupy solarisów I generacji. Klubowy egzemplarz pozostanie w późniejszym malowaniu WTP i będzie miał zachowany odpowiedni do tego wystrój wnętrza (czerwona tapicerka) oraz diodowe wyświetlacze. Decyzja ta wynika z intencji niedublowania zachowywanych pojazdów.